Tag: digitaal

De marktvorm oligopolie kenmerkt zich door een beperkt aantal aanbieders met een relatief groot marktaandeel. Het aantal aanbieders op een oligopolistische markt is beperkt omdat er hoge toetredingsbarrières zijn. Die toetredingsbarrières kunnen te maken hebben met schaalvoordelen, verzonken kosten en octrooien. Bij een heterogeen oligopolie heeft elke aanbieder een eigen klantenkring en kan de aanbieder binnen zekere grenzen de prijs zelf bepalen. Het bepalen van de prijs is beperkt omdat klanten kunnen overlopen naar de concurrent. Ondernemingen op de marktvorm heterogeen oligopolie houden rekening met elkaars prijzen. Een prijsverhoging door de één kan er toe leiden dat klanten weglopen. De prijzen vertonen daardoor een zekere starheid. Er is sprake van prijsleiderschap als één van de producenten de markt domineert. De andere producenten volgen de prijs van de leider waardoor er een soort niet-aanvalsverdrag bestaat. (bron: lweo.nl)

In 1913 schreef Thomas Edison – de uitvinder van de gloeilamp, de platenspeler en de bioscoop – in een New Yorkse krant: ‘Binnenkort zullen op scholen geen boeken meer worden gebruikt…alles wat we weten moeten, kunnen we met behulp van film leren. Ons schoolstelsel zal er binnen tien jaar volledig anders uitzien.’ Toen bijna vijftig jaar later de televisie in opkomst was, gingen er vergelijkbare optimistische stemmen op die beweerden dat we nu eindelijk cultuur, normen en waarden, en wetenschap tot in de verste uithoeken van de wereld konden brengen en zodoende het ontwikkelingspeil van de gehele mensheid aanzienlijk konden verbeteren. Nog eens vijftig jaar later hebben we de computer, en wordt opnieuw gesproken van ongekende mogelijkheden om leerprocessen op scholen revolutionair te veranderen. Ditmaal wordt het écht allemaal anders, beweren complete legers van mediapedagogen. Uit: Digitale dementie, Manfred Spitzer, 2013

Eén van de hoofdrolspelers uit ‘Sta me bij’ over medewerkers van de Sociale Dienst in Zutphen, een mooie kapstok voor het onderwerp sociale zekerheid. (bron: filmdoc.nl)

Alles draait om boeiende docenten, schreef prof. dr. Jan Derksen eind maart terecht (de Volkskrant, 28 maart 2015) als reactie op het zoveelste landelijke initiatief om digitaal en gepersonaliseerd leren van bovenaf op te leggen. Dit keer door de VO-raad onder de naam Leerling2020. Net als in de digitale lesmethodes van de grote educatieve uitgeverijen wordt de leerling centraal gesteld en komt de “docent als coach” veelvuldig voorbij.

Geeft u ook al een aantal jaren les aan de hand van het nieuwe examenprogramma economie?

Op donderdag 5 maart verscheen het artikel ‘Wat?! Adaptief en gepersonaliseerd leren?’ in het Tijdschrift voor het Economisch Onderwijs. Op vrijdagochtend meldde de eerste testschool zich aan. Drie weken later blijven de reacties binnenkomen en hebben zich al 30 scholen aangemeld om Cumulus Economie komend schooljaar te testen. Voor ons een aanmoediging om keihard door te werken aan de ontwikkeling. 

Wordt het niet eens tijd voor een lesmethode die zich aanpast aan de docent?